6. Sayı Özgün Yazılar

Giriş Türkiye’de edebiyat tarihiyle ve çocuk edebiyatıyla ilgili başvuru kaynaklarında çocuk edebiyatının 1970’leri, sol eğilimli belli başlı yazarların ve eserlerinin zikredilmesiyle yüzeysel bir şekilde sunulur (Kaynardağ, 1983; Ciravoğlu, 1997; Yalçın ve Aytaş, 2016).[1] Oysa 1970’ler, içinde çeşitli bakış açılarını, fikirleri ve yol ayrımlarını barındıran, karmaşık bir olgu olarak sol kavramına ve bu çizginin farklı noktalarında […]

Yasemin Yılmaz Mekan, gerek zaman gerekse zihin tarafından kodlanan, anlamlandırılan ve sürekli dönüşüme sokulan bir varlıktır. Daha da ötesi Bachelard’ın poetikasında olduğu gibi sanat yapıtlarında estetik dil aracılığıyla yeniden yaratılan, düşünceye direnen bir hayalgücü ürünüdür. Bu yönüyle mekan fiziksel gerçekliğinin ötesine geçerek poetik bir tını yakalar. Ramazan Korkmaz’ın “algısal mekan” olarak adlandırdığı bu yeni mekan

Manuela Volz Ölüm diyor ki: “Sen hayatı sevmek için dünyaya geldin.” Wolf Erlbruch, Büyük Soru (2004) kitabından alıntıdır. Ölüm ve yas zamanlarında çocuklara nasıl yardım edileceği, korku ya da travmaya neden olmadan durumu açıklama ve çocuklara nasıl teselli sunulacağı sorusu muhtemelen çoğu toplumda tartışılmaktadır. Bu konuyu ele almak zordur çünkü sevdiklerinin ölümü ve ölmesi ilgili

Suzan Deniz Militer bir olgu olarak bilinen savaş, aynı zamanda sosyal ve politik bir olgudur. Karşı taraftaki dış etmenlerin yanı sıra aynı zamanda içsel/yerel topluluklar karşısında savaşılan yapılar da savaşın tarafları olarak hareket etmeleri olasıdır. Michel Foucault’nun 1970’lerde üzerine seminerler verdiği biyopolitika olgusunun politik iktidarını tanımlayan yönetimsellik ve onun aygıtları, söz konusu yönetimselliğin kontrol ettiği

Derya Oğuz İrlandalı genç yazar John Boyne’un 2006 yılında yayımlanan kitabı “Çizgili Pijamalı Çocuk” [1], her ne kadar kitap raflarında çocuk-gençlik kitapları arasında yer alsa da esasında kitlesi tartışılır bir Holokost[2] roman. Zira kitabın Türkçe çevirisinin arka kapağında “Bu kitabı okumaya başladığınızda dokuz yaşında bir çocukla yolculuğa çıkacaksınız (ama bu kitap dokuz yaşındakiler için değil)[3]”

Necdet Neydim Bir şey yazmak için yazacak bir şeyinizin olması gerekir. Yazma ve anlatma eylemi dünyanın en keyifli ama bir o kadar sorunlu bir alanıdır. Sözlü ya da yazılı bir şey anlatmaya kalktığınızda öncelikle farkına varılan şey neyi anlatacağınızdır. Anlatılacak olanı belirlemezseniz ve anlatmak istediğinizi sınırlamayı beceremezseniz anlatım bitmeyeceği gibi anlatılandan anlam çıkarma da sorun

Sibel Gürsoy “Masallar, çocukları uyutmak; yetişkinleri uyandırmak içindir.” Bu yazının amacı, “Oz Büyücüsü” adlı masalın Joseph Campbell tarafından geliştirilen monomit kuramı bağlamında incelemektir. Kitabın orijinal adı “The Wonderful Wizard of Oz” olup çevirmeni Volkan Yalçıntoklu’dur[1] ve “Oz Büyücüsü” olarak dilimize çevrilmiştir. Mitler üzerine yaptığı çalışmalarıyla tanınan Joseph John Campbell (26 Mart 1904 – 30 Ekim

Beyza Karataş Düşünelim… Her zaman rengarenk midir çocuk kitapları? Ağaçlar, kuşlar, kediler, gülen, güldüren yüzler, sıcacık bir aile ve daha neler neler… Okuyup bitirdiğimizde “Yahu bu çocuk kitapları ne kadar tatlı anlatıyor bunları, resimler de çok güzel” deriz? Okul disiplini, doğa sevgisi, aileye sadakat, serüvenli bir yaz tatili…  Kitabı elimize aldığımızda metinden önce görseller çeker