Minnettar olmak adına çocuk öyküleri – yaşama şansı
“Sana bir şey hediye edeceğim!” dedi çocuk, her günkü gibi evin önündeki bankta oturup öğleden sonraki hayatın olağan akışını izleyen yaşlı adama. Yaşlı adam biraz üzgün, yorgun ve bir hayli de düşünceli görünüyordu.
“Sen bana bir şey mi hediye etmek istiyorsun?” diye sordu. Ardından çocuğa gülümseyerek attığı bakış yüzünü aydınlattı ve bir an için gözlerindeki harenin dans etmesine izin verdi.
Çocuk, bu soruyu başı ile onayladı ve sessiz kalarak ciddi bir ifadeyle ona baktı. Bunun üzerine: “Bana ne hediye etmek istiyorsun ki?” “Ve neden?” diye sormaya devam etti yaşlı adam.
Çocuk yine tereddüt ederek:
“Bir mucize hediye edeceğim sana! Çünkü bugün doğum günün,” diye hızlıca bir cevap verdi.
Yaşlı adam ise gülerek:
“Bu gerçekten de bir mucize olurdu. Çünkü bugün kesinlikle benim doğum günüm değil.” dedi.
Çocuk şaşkınlıkla başını kaldırdı ve:
“Değil mi? Ama tabii ki! Bugün kesinlikle senin doğum günün. Ve benim de,” diye cevap verdi yaşlı adama.
“Senin de mi?”
Çocuk yine başını “Evet” anlamında sallayarak onaylamıştı bu soruyu.
“Güzeeel!” dedi yaşlı adam başını sallayarak. Ve ardından:
”Öyleyse seni tebrik etmeme izin ver!” diyerek elini çocuğa uzattı ve “Kaç yaşına giriyorsun?” diye sordu çocuğa.
Çocuk bu soruyu yayından çıkan bir ok gibi hızlıca cevapladı: “1665!”
“1665 mi?” Yaşlı adam önce duraksadı, sonra güldü. O artık hiç de düşünceligörünmüyordu.
“O zaman bayağı bir yaşlısın sen.”
Çocuk, adeta gurur dalgalanan bir sesle:
“Evet, değil mi? Epey gün birikti, 1665 gün!”
“Büyük annem hep her günün güzel ve çok özel bir gün olduğunu, dünyada olduğum ve sağlıklı olduğum için de minnettar olmam gerektiğini söyler.”
“Sen minnettar mısın?”
Yaşlı adam bu soru karşısında bir an irkildi. Minnettar mıydı yoksa yaşlı olmaktan nefret ettiği için her yeni günü bir yükten başka bir şey olarak görmüyor muydu? Üstelik olağan yaş problemleri dışında sağlığı çok iyi durumda olmasına rağmen böyle mi düşünüyordu gerçekten? Acaba minnettar olmayı hiç düşünmüş müydü? Hayır. Karısı ve çoğu arkadaşı bu dünyadan göçüp gitmelerine rağmen o hala yaşıyordu ve hayatıyla cebelleşmekteydi. Sağlığı da iyiydi. Bunun için nankörlük etmek, günlerini huysuz hatta sinir bozucu düşüncelerle geçirmek ne kadar da küstahça!
“Doğru” dedi nihayet yaşlı adam. “Bugün beni aydınlattığın için sana minnettarım küçük büyücü. Ve bu harika doğum günü hediyesi için de teşekkür ederim.”
“Ama ben sana henüz hiçbir şey hediye etmedim ki ve bu kesinlikle bir mucize değil.”
“Elbette, az önce ettin,” dedi adam gülümseyerek.
“Haydi şimdi seninle kaç tane doğum günüm olduğunu hesaplayalım. Oh, çok fazlalar!”
Yazar: Elke Bräunling
Almancadan Türkçeye Çeviren: Selin ALKAN OEFLER
Düzeltmen: Semanur Öztürk
Kaynak Metin: (Çevrimiçi) https://www.elkeskindergeschichten.de/2020/09/27/das-geschenkte-wunder/, 07,04,2021
