Küçük serçe ile yaz sonu öyküsü – Kuşlar cıvıldamayı bıraktığında…
“Yakında yine o zaman gelecek,” dedi anne serçe.
“O mu? O ne?” diye sordu minik serçe. “Ne ve neden?”
“Son,” diye mırıldandı annesi.
Minik serçe biraz endişeli bir şekilde anne serçeye baktı. Bugün bir garip görünüyordu, sanki üzülüyordu ve her zamankinden farklı davranıyordu. Artık şarkılarını o kadar sık söylemiyordu. Aslında artık hiç şarkı söylemiyordu. Yuvaları eski evin çatısında olan diğer serçelerle neredeyse hiç tartışmıyordu. Hayır, sessizliğe bürünmüştü.
Minik serçe buradaki diğer serçelerin de her zamanki gibi konuşkan ve neşeli olmadığını düşündü. Memeliler, ispinozlar, çalıkuşu ailesi de tıpkı annesi gibiydi ve uzun zamandır karatavukların sabahın erken saatlerinde öttüklerini de duymuyordu. Bu çok garipti. Ne yani, “son” muydu?
“Son ne ki?”, diye yeniden sordu, sonra sessizliğe büründü, çünkü her şeye rağmen korkuyordu. Anne serçenin ne demek istediğinden şüpheleniyordu. Sadece şarkı söyleme durumu değil, çok şey değişmişti. Acaba bunlar güneşin suçu muydu? Çünkü daha fazla şarkı söylemek istemiyor gibi, sabahları daha geç geliyordu. Dur, hayır, güneş şarkı söylemez. O …
“Güneş şarkı söyleyebilir mi?” diye sordu emin olmak için. “Ve eğer söyleyebiliyorsa, neden şafak vakti gelmiyor?”
“Şafak vakti mi? Şarkı söyleyen bir güneş mi? Yine ne düşünüyorsun!” diyerek anne serçe küçük oğluna baktı. Ama o artık küçük değildi, yakışıklı genç bir serçeydi ve artık bakıma ihtiyacı yoktu. Bu hayatta kendi başının çaresine bakabilirdi. Zamanı gelmişti.
“Yaz bittiğinde kimse şarkı söylemez,” diye konuşmaya devam etti. “Biz işimizi yaptık. Şimdi tıpkı güneşin yaptığı gibi vedalaşmaya hazırlanıyoruz. Güneş yerini büyük karanlığa bırakıyor ve bizim için dinlenme zamanı başlıyor.”
“Büyük karanlık mı? Yani bu son mu?”
Minik serçe şaşkınlıktan kocaman açılmış gözleriyle annesine baktı.
Anne serçe ona gülümsedi,
“Korkmana gerek yok. Bu, gelecek yıl güneş geri dönüşünden ve bir sonraki muhteşem şarkının yeni başlangıcından önceki sessizlik ve o zaman geldiğinde sen de şarkı söyleyeceksin sevgili oğlum. Çünkü o zaman sen de kendi ailen için yuvanı yapacaksın.”
“Ben mi? Vay canına, ne güzel! Yani son, yeni bir şeyin, çok özel büyük bir şeyin başlangıcı gibi mi?”
Küçük serçe keyiflendi ve neredeyse kendi şarkısını söylemeye başlayacaktı. Bir serçe baba olacağı gelecek yıl için aşk şarkısını. Çok güzel olacaktı. Kalbindeki mutluluğun nasıl da kendi melodisini söylediğini hissedebiliyordu. Yeni bir hayatın melodisini.
Yazar: Elke Bräunling
Almancadan Türkçeye Çeviren: Tuğçe Ören
Kaynak Metin: (Çevrimiçi) https://www.elkeskindergeschichten.de/2021/08/16/der-anfang-von-etwas-neuem/, 15.12.2023
